Wakeboarding a urazy ortopedyczne

Regularna aktywność fizyczna świetnie wpływa na nasze zdrowie. Uprawianie sportu pomaga utrzymywać prawidłową masę ciała, zwiększa wydolność serca i płuc, poprawia gospodarkę lipidową i węglowodanową, obniża ciśnienie tętnicze, zmniejsza napięcie i stres, wzmacnia odporność, poprawia metabolizm, zwiększa energię życiową, pozwala lepiej spać, a nawet poprawia jakość życia seksualnego. Rosnącą popularnością cieszą się w Polsce sporty ekstremalne. Miłośnicy mocnych wrażeń mają w czym wybierać: wspinaczka, skoki ze spadochronem, jazda rowerem po górskim stoku czy snowboard to tylko niektóre z wielu dyscyplin dających solidny zastrzyk energii i nowe doznania. Na nudę nie mogą narzekać też entuzjaści sportów wodnych. Fani adrenaliny z chęcią próbują nowych dyscyplin. Jedną z nich jest wakeboarding, sport dający naprawdę niesamowite przeżycia. Choć mówi się, że wakeboarding jest dyscypliną dla każdego, należy pamiętać, że może powodować różnego rodzaju kontuzje. Na jakie urazy ortopedyczne narażeni są wakeboarderzy?

Wakeboarding – idealny sport dla wszystkich miłośników adrenaliny

Wakeboarding jest tak naprawdę mieszanką trzech różnych dyscyplin: surfingu, snowboardu i nart wodnych. Zabawa polega na ślizganiu się po powierzchni wody na desce, trzymając się drążka liny doczepionej do motorówki lub wyciągu. Surfer startuje z pomostu lub bezpośrednio z wody. Jego zadaniem jest tak balansować ciałem, by utrzymać się na wodzie. Kontrolowaniu zachowania deski pomagają przytwierdzone do niej buty. Historia wakesurfingu sięga lat osiemdziesiątych, kiedy zyskał on popularność wśród amerykańskich surferów. Jego kolebką jest Floryda. Rosnąca popularność wakeboardu wynika m.in. stąd, że podstaw można nauczyć się bardzo szybko (instruktorzy twierdzą, że nie zajmuje to zwykle dłużej niż jeden dzień). Bardzo często stanowi ona wstęp do innych sportów wodnych. Wakeboaeding można uprawiać nie tylko na morzu. Równie dobrze nadają się do tego inne akweny wodne, np. jeziora. W Polsce można trenować od kwietnia do października.

Popularne kontuzje wakeboarderów: urazy więzadła krzyżowego przedniego

W sportach wodnych kontuzje przytrafiają się najczęściej amatorom, którzy przeceniają swoje możliwości. Wakeboarding nie zalicza się raczej do dyscyplin niebezpiecznych. O kontuzje znacznie łatwiej wtedy, kiedy zajmujemy się nim w sposób wyczynowy. Na urazy ortopedyczne narażone są przede wszystkim osoby wykonujące skomplikowane akrobacje i triki oraz ćwiczące ewolucje na rampach, skoczniach itp. Jedną z częstszych kontuzji zaawansowanych wakeboarderów są uraz więzadła krzyżowego przedniego (ACL) w kolanie. Dochodzi do niego zwykle podczas lądowania po akrobacji. Typowym objawem jest uczucie niestabilności stawu, uciekanie kolana, ból i opuchlizna. Jeśli dojdzie do zerwania ACL jedyną szansą na powrót do uprawiania sportu jest rekonstrukcja więzadła. To nowoczesna i skuteczna metoda przywrócenia sprawności po kontuzjach zalecana szczególnie osobom młodym i aktywnym fizycznie. Najczęściej wykonuje się ją techniką artroskopową. Ortopedzi rekomendują przeprowadzenie zabiegu najpóźniej 10 dni od urazu.

Jak uniknąć kontuzji?

Aby zminimalizować ryzyko kontuzji podczas uprawiania wakeboardingu przed wejściem na deskę, należy zrobić krótką rozgrzewkę. Ponieważ podczas treningów na skutek nierównomiernego obciążenia ciała może dojść do powstania asymetrii, zaleca się, by uczyć się tego sportu dopiero po ukończeniu dziewiątego roku życia.